Met nog 4 andere reisgenoten hebben wij ons vandaag aangemeld voor een walvisspottocht.

Wat een prachtige ervaring weer. We worden met een open bakkie naar het srand gebracht, waar we over moeten stappen op een kar die door een trekker naar de branding getrokken wordt.

Hier is het nog even wachten, want de boot is nog niet binnen. Even later zien we hem met een aardige vaart aan komen stuiven en tot onze grote verbazing vaart hij uiteindelijk zonder meer het srand op! Lachen!!!.Er word van passagiers gewisseld, en na een heftig stuk batsen en boenken door de branding heen, varen we spoedig op volle zee. Gelukkig is deze rustig en al spoedig worden de eerste walvissen gezien. Wat een prachtig gezicht weer! Het blijken uiteindelijk 3 volwassenen en 1 jong te zijn.

We varen heel rustig met ze mee zodat we ze regelmatig boven zien komen, zien spuiten en op enig moment krijgen we nog een toegift doordat een van hen op zijn rug gaat zwemmen en zijn vinnen rechts en links op het water laat klappen. Wat een mooi zicht!

Na zo'n 3 uur hier te hebben genoten, varen we weer richting strand, waar we op dezelfde manier, door de branding, weer gewoon het strand op varen.

In de middag staat er nog een boottocht op het programma, maar nu op Lake St. Lucia om dan toch de krokodillen, nijlpaarden en vele vogels te spotten die dit gebied rijk is. En we zien er ontzettend veel. In groepen van 4 a 5 liggen de nijlpaarden bij elkaar. Wat een beesten als je ze van zo dichtbij ziet. En de krokodillen laten zich ook regelmatig zien. Er leven 800 nijlpaarden en meer dan 1000 krokodillen in deze wetlands.

Maar het klapstuk van deze dag is toch wel de avond, wij gaan in het restaurant van het hoofd hotel dineren (wij slapen in de dependance) en we hebben net onze maaltijd buiten op het terras achter de kiezen, als we in de aangrenzende tuin geluiden horen van brekende takken....het zal toch niet?

En jawel hoor daar komt family Hippo aanwandelen...oeps nu ze uit het water zijn, zijn ze nog veel groter.

Ze struinen de grasvelden af en slurpen een paar emers water uit het zwembad naar binnen!

Niet zonder gevaar loopt iedereen natuurlijk met camera achter hen aan om maar zo veel mogelijk foto's te kunnen maken, ik natuurlijk ook en ik dacht dat ik redelijk veilig stond met een hek tussen hippo papa en mij in, denkend dat er ook nog een hek dwars stond, zodat hij niet mijn kant op kon. Fout gedacht! Er werd opeens geroepen: back-up, he is coming... dus ik draai me toch maar om, om terug achter de omheining van het terras te gaan staan. Bleek het hek dwars er helemaal niet staan en papa hippo stond dus zo op de plek waar ik zojuist gestaan had. Pfffffiew....even zweten... maar natuurlijk heb ik wat bruikbare foto's!