Van Khorat naar Loei.

Na een goede nachtrust weer op tijd op!! Wake-up call om 07.00 (ja we hebben vakantie) koffers om 08.00 uur op de gang, tussendoor nog even ontbijten en om 08.30 uur vertrekken we weer met de bus.

We hebben vandaag een rit van 500 kilometer voor de boeg, dus dat wordt een hele zit! Maar we worden ook weer bezig gehouden hoor. Om 09.00 uur maken we een stop voor een bezoek aan de Khmer tempel:Prasat Hin Pimai. Een Cambodjaans tempel complex van ong. 900 jaar geleden en per toeval ontdekt.

Het wordt momenteel zo goed mogelijk gerestaureerd.

De foto’s spreken voor zich.

Na 1,5 uur pauze, inclusief koffie, rijden we weer door naar het restaurant voor de lunch.

Wat wel leuk is te vermelden is dat onze gids ons veel meegeeft over de gewoontes van de Thaise bevolking. Zo leert hij ons elke dag een Thais woordje of zinnetje. Wij zijn begonnen natuurlijk met de manier van groeten: de waai: handen tegen elkaar, duimen onder de kin en de wijsvingers tegen de neus. De man zegt dan Sawadee Krap en de vrouw Sawadee Kha. Hierbij is het de gewoonte dat de “minste” in rangorde, de waai als eerste doet. De woordjes “krap” en “kha” is een soort van beleefdheidsvorm, zoals wij de “u” vorm kennen en wordt bijna altijd gebruikt.

Vandaag leerden wij de uitdrukking: Mai auw (krap-of-kha), wat zoveel betekent als: ik hoef/wil het niet, dank je wel. Dit gebruik je bijvoorbeeld als je ergens opdringerig aangesproken wordt om iets te kopen. Een Thai zal hier veel beter op reageren als wanneer je in het engels zegt:” Don’t want to buy it”. Dit verstaan ze in het algemeen niet eens.

Een andere wetenswaardigheid die we meekregen is de betekenis van de kleine tempeltjes die bij elk huis te vinden zijn. Dit zijn “Geestes huisjes”. Een Thai gelooft namelijk dat er overal geesten zijn, dus als hij een stuk grond koop om een huis op te bouwen, zal hij als eerste een monnik uitnodigen die de plek zal aanwijzen waar het geestes huisje moet komen te staan. Vervolgens moet hij zorgen dat hij geen onvrede keijgt met de geesten door hen elke dag wat eten/drinken te brengen. Het kan zijn dat er nog 1 of meerdere andere huisjes door de tijd bijkomen: die zijn bestemd voor de geesten van overleden familieleden. Ook bij deze huisjes wordt dagelijks wat fruit en limonade weggezet om goed voor de geesten te zorgen.

Na de lunch rijden we weer ong. 1,5 uur tot aan de koffiepauze en na deze pauze zullen we met lokaal vervoer naar een viewpoint gebracht worden: de Suan Hin Ngam rotsformaties. Het lokale vervoer zien jullie in de foto’s terug. ? het is even een klim (155 treden)…maar dan heb je ook wat….

Daarna is het nog 1 uur en 15 minuten naar het restaurant waar we weer heerlijk gegeten hebben. Het wordt een latertje uiteindelijk om 08.30 uur in het hotel.

Tot de volgende up-date weer!

Groetjes,

Lia en Paul