Maandag 30 oktober

And off we go again!

We verlaten Chiang Mai en gaan op weg naar Phitsanulok. Maar niet voordat we nog even de Wat Prathat Doi Suthet tempel bezocht hebben. Dit schijnt een van de mooiste tempels van Thailand te zijn. Als eerste om zijn ligging boven op de berg. Deze plaats is bepaald doordat er een relikwie van bhoedda in een stoepa geplaatst zou worden, maar voor het zover was brak deze in tweeën. Het is niet toegestaan om meer dan 1 relikwie in een stoepa te plaatsen, dus wat nu? Het tweede stuk werd op de rug van een witte olifant gelegd, en de olifant begon te lopen en je raadt het al hij liep de berg op en ging op een gegeven moment liggen en begon een hoop kabaal te maken. Dit moest de plek zijn waar de relikwie moest komen te liggen. Dus werd ook hier een tempel gebouwd.

Na een bochtige weg worden we met de bus afgezet, waarna we nog een stuk omhoog moeten. Dit kan met een 309 treden tellende trap of met een lift. Eenmaal boven zien we een giga grote goudkleurige stoepa met heel veel bhoedda’s er om heen. We wandelen hier wat rond en maken de nodige foto's. Na een uurtje pikt de bus ons weer op en rijden we verder zuidwaarts. We hebben een sanitaire stop en we stoppen voor een eenvoudige lunch. Na de lunch is hey nog een ¾ uur rijden naar de volgende stop: het Sukothai National park. Ook opgenomen op de Unesco wereld erfgoed lijst. Om de tijd wat te doden krijgen we weer wat Thaise les. Nu wordt het Thaise alfabet uitgelegd en de getallen. De getallen zijn nog te snappen, maar het alfabet….hier beginnen we voorlopig maar niet aan. Het Thais is een klanken taal, dus een woord kan op verschillende manieren uitgesproken worden en daarmee steeds een andere betekenis hebben. Best wel interessant als je de uitleg er bij krijgt.

Bij het park aangekomen wordt er voor iedereen weer een fiets gehuurd en worden we in een sneltrein tempo door het park geleid. Het is vergelijkbaar met Ayutthaya, met dat verschil dat deze door oorlogen verwoest is en Sukothai door de tijd heen bewaard gebleven en overwoekerd door begroeiing en per toeval weer ontdekt.

Na dit bezoek moeten we nog een stuk van zo’n dikke 1,5 uur rijden voor we weer bij ons volgende hotel aankomen.

Wij krijgen een uur de tijd om onszelf wat op te frissen en om te kleden voor de avond, welke geheel verzorgd zal zijn. En dat hebben we geweten. Wat een ontzettend gave avond hebben we gehad.

Om 19.30 worden we bij het hotel opgehaald door 16 riksja's, begeleid door 1 politieagent op de scooter en nog een 4-tal scooters als ondersteuning. Wij rijden richting centrum Phitsanulok een hier blijkt dat onze grootste nachtmerrie waarheid gaat worden. Wij rijden naar een avondmarkt en daar staat bij een karretje een tafeltje klaar met….jawel allerlei insecten die wij mogen gaan proeven…slik!! Een aantal reisgenoten twijfelen niet en steken de eerste wormen in hun mond…oeps! En nu…? Grote meid Lia, ogen dicht en slikken. En weet je, eigenlijk valt het best wel mee. Het smaakt naar chips. Haha, hier blijft het dan wat mij betreft ook wel bij hoor.

Hierna worden we weer met de riksja’s naar een lokaal restaurant gebracht en gaan we “waterspinazie gooien” , althans 3 vrijwilligers. Er wordt door de kok waterspinazie bereid, daarna wordt deze naar een stellage gegooid waar de vrijwilliger inmiddels plaats heeft genomen en deze dient de portie op te vangen op een bord. Wat een leuk zicht!!!.

Hierna worden we weer in de riksja’s naar een ander restaurant gebracht, waar we echt gaan eten.

Wij sluiten de avond af met en korte karaoke, waarbij onze reisleider een goed karaoke zanger blijkt te zijn.

Rond half elf worden we weer keurig door de riksja’s bij ons hotel afgeleverd!

Wat hebben we weer genoten!!

Tot de volgende keer weer, groetjes

Lia en Paul.