Koh Samui

Zaterdag 11 november

Koh Samui.

Ja, wat zal ik daar van zeggen? Het is niet het tropische eiland wat ik voor ogen had. Door het toerisme overspoeld en deze ontwikkelingen hebben de Thai niet bij kunnen houden. Heel jammer, want ik weet zeker dat er hele mooie plekjes zullen zijn, alleen de weg er naar toe is geweldig druk. Geen/weinig trottoirs langs de hoofdweg, gevaarlijk om er ontspannen te wandelen dus. Daarnaast hadden we de pech dat we nog in de regentijd zaten, dus niet alleen druk, maar dikwijls onbegaanbare wegen door de vele regenval. Doordat het laagseizoen was voelde het ook een beetje verlaten…

Maar goed we hebben wel wat leuke plekjes nog bezocht, en daarnaast rustig aan gedaan om ons voor te bereiden op de terugreis afgelopen donderdag. Het was weer een hele onderneming en ook weer een hele lange dag, waarin we 6 uur extra te gaan hadden ten opzichte van de NL tijd..

Dit hield in dat we totaal 22 uur op waren eer we thuis op de bank zaten.

Maar dat maakt niet uit, wisten we van te voren.

Ondertussen dus weer heelhuids in Nederland aangekomen en we kijken dan ook terug op weer een hele mooie reis.

Iedereen bedankt voor de belangstelling, leuke, lieve en meelevende berichten en wie weet tot een volgende keer!

Groetjes,

Lia en Paul

Een weekje relaxen op Koh Samui

Zaterdag 4 november

We hebben een mooi, schoon hotel met een heel goed restaurant, waar we ons de aankomende week wel bezig kunnen houden.

Het zal minder intensief zijn als de afgelopen twee weken dus de up-dates zullen niet meer dagelijks zijn, want dan wordt het een beetje saai voor iedereen. Zon-zee-zand-eten en drinken zullen het meest voorbij komen, en dat is goed zodat we weer uitgerust aan onze terugreis kunnen beginnen.

Een verslag van Koh Samui volgt dus later!

Groetjes,

Paul en Lia

P.S. Die dikke regenbui van gisteren was tot nu toe gelukkig de enige. Verder tot nu toe wat bewolkt en rondom de 30 graden.

Prima weer dus!! De goden zijn ons de hele reis al goed gezind, het lijkt er op dat we achter de regen aan gaan!

van River Kwai naar Koh Samui

Donderdag 2 en vrijdag 3 november.

Vanmorgen vertrekken wij om 08.30 uur en bezoeken eerst het militair ereveld bij de River Kwai, waar veel Australische, Britse en Nederlandse gesneuvelde militairen herdacht worden.

Daarna worden we naar de drijvende markt van Damnoen Saduak gebracht. Dit blijkt achteraf een hele onderneming. Het duurt al even voor we door de lange rij wachtenden heen zijn, daarna stappen wij op een typische Thaise motorboot, waarmee we over diverse kanalen naar de markt gebracht worden.

Daar lopen we even rond en drinken een bakkie koffie, waarna mijn oog valt op een bord met de tekst:

“Goedkoper dan bij de HEMA" !! En daaronder "Postzegels”. Gewoon in het Nederlands. Nu breekt echt onze klomp, ben al twee weken aan het zoeken naar postzegels !!!!! Dus ik zeg dat ik de postzegels wil kopen…helaas uitverkocht. OK dan zoeken we gewoon verder..

Hierna worden we naar Nakhon Pathom gereden voor een bezoek aan de grootste Stoepa van Thailand. Inderdaad een geweldig grote stoepa, waar van alles omheen georganiseerd (o.a. grote markt) was in verband met het Loi Kratong feest (feest van water en lichtjes) wat vrijdag 3 november gevierd wordt.

Ondertussen heeft onze Thaise gids bericht ontvangen dat het verkeer rondom Bangkok om diezelfde reden aan het vastlopen is en wij waarschijnlijk daardoor niet op tijd op het station in Bangkok zullen zijn. Maar we staan hier op een steenworp afstand van de spoorlijn waar deze trein voorbij zou komen. Dus we beslissen niet naar Bangkok te gaan, maar vanavond hier op de trein te stappen (scheelt ook weer twee uur treinen). Zo gezegd, zo gedaan, om 19.30 uur rijdt de trein voor en zoeken we de voor ons gereserveerde plaatsen op. Het blijkt dat onze bedjes al opgemaakt zijn, en na snel onze dinerbox opgegeten te hebben, worden lange broeken en vesten tevoorschijn gehaald, want we waren gewaarschuwd dat het ’s nachts wel eens koud kon zijn in de trein, en dat klopte ook.

Ieder koppel had een stapelbed, en voor elk bedje hing een gordijntje. Hoe knus!!

Al vrij snel dook iedereen achter zijn gordijntje, en kon de lange rit voortgezet worden.

11.00 uur en 571 km later zijn we in Surat Thani. Het is 05.00 uur in de ochtend. Er staant weer een bus klaar die ons naar de ferry terminal moet brengen.

Daarna nog een overtocht van 1,5 uur en weer een bustochtje van zo’n uur en dan zijn we eindelijk op onze laatste bestemmjng van deze reis: Chaba Cabana Beach resort. Een leuk, niet te grootschalig hotel.

Uiteraard doen we het vandaag verder rustig aan, even op ons gemak installeren. Daarna de omgeving rond het hotel verkennen. Het is een kleinschalig hotelcompkex aan het strand gelegen met uitzicht op een aantal kleine eilandjes. We lopen over het strand naar het winkel en restaurant gedeelte. Heerlijk om het even rustig aan te kunnen doen.

In de avond gaan we met een taxi naar het meer voor het lichtjesfeest. Het is druk met heel veel kraampjes waar je de mooiste “bloemenlichtjes” kunt kopen. De bedoeling is dat je het kaarsje en de wierook wat er op staat aansteekt daarna een wens doet en het lampje op het water vrij laat gaan.

Een leuk schouwspel om te zien.

We lopen daarna terug naar het hotel, althans dat dachten we. Maar hoe langer we liepen, hoe minder restaurants en winkeltjes we zagen. Hmmm, zouden we dan misschien toch verkeerd gelopen zijn? Komend bij een T-splitsing besluiten we toch maar een taxi aan te houden. En inderdaad hoor ons hotel blijkt juist de andere kant op te liggen. Maar ook onze chauffeur lijkt het niet helemaal goed te weten, maar na diverse telefoontjes en 3 rondjes rond het meer lijkt hij het door te hebben en uiteindelijk worden we dan toch keurig bij ons hotel afgeleverd.

Groetjes weer,

Paul en Lia.

2 dagen Kanchanaburi, ofwel "de brug over de river Kwai"

Dinsdag 31 oktober en woensdag 1 november

We hebben vandaag een rit van 500 kilometer voor de boeg, gaan naar de warmste provincie van Thailand, Kanchanaburi. Het kan hier in de zomer makkelijk boven de 40 graden warm worden. Het gaat allemaal wel over de snelweg, dus het schiet wel op. Onze eindbestemming is hier natuurlijk de River Kwai. Als je naar Thailand gaat moet je deze plek bezocht hebben.

Jerry vertelt in grote lijnen het verhaal hier achter.

Tijdens de tweede wereldoorlog wilden de Jappen al heel lang India veroveren, maar wilden dit over land doen, per trein en niet over zee, want dan was het verrassingseffect weg. Het enige probleem was dat er geen spoorlijn verbinding was van Singapore naar Birma. Deze moest dus “even” aangelegd worden. Hiermee begon de ellende voor veel mensen. Er werden 60.000 mensen krijgsgevangen genomen uit Australie, Engeland en Holland en nog eens 200.000 Thaise dwangarbeiders op dit helse karwei gezet en op 14 maanden tijd hebben zij het karwei van de aanleg van 415 kilometer spoorlijn (ook wel doden spoorweg genoemd) geklaard, maar helaas heeft het totaal zo'n 115.000 mensen hun leven gekost. Zeker bij de aanleg van de Hellfire pas, waarbij ze dwars door een berg moesten hakken met pikhouweels. Wandelend door het museum lees ik een uitspraak van een van de overlevenden: met een Jap achter je ga je je krachten te boven! Deze ene zin legt alles uit wat deze mensen hebben moeten doorstaan. Uiteindelijk zijn het de Thai geweest die dit project verraden hebben. Het antwoord van de tegenpartij is bekend, de spoorlijn werd plat gebombardeerd. Waaronder de Bridge over de River Kwai. Overigens heette de rivier toen anders, de Meklong rivier. Maar twee jaar na het uitbrengen van de film, waarbij de producenten de naam Kwai verzonnen hebben, is de naam officieel gewijzigd in River Kwai.

Voor het zover is bezoeken we na de lunch, welke we overigens in een prachtig onderhouden restaurant genieten, de grootste boeddha van Thailand: de Wat Muang. Deze boeddha is 95 meter hoog (vergelijkbaan met een gebouw van 37 verdiepingen)! En groot is hij…..wat een bouwwerk!

Er naast ligt een tuin waarin afgebeeld wordt hoe het er uit zal zien als je in de hel terecht zou komen nadat je een slecht leven hebt geleid. ?

Na een dik uur rijden arriveren we bij het museum wat ons iets meer moet vertellen over de geschiedenis van de river Kwai.

Echt mens onterend wat deze mensen hebben moeten doorstaan om deze spoorlijn tot een goed eind te brengen.

We rijden even door en komen bij een van de treinen die werkelijk over dit spoor gereden heeft. Vrij snel daarna zijn we bij de beroemde brug over de river Kwai.

Na een stukje de brug opgelopen te zijn, dineren we in een floating restaurant naast de brug.

De volgende morgen vertrekken we weer om 09.00 uur met de bus voor een paar excursies in de buurt:

Wij beginnen met de Hellfire pass. Ook hierbij is een klein museum waarin de geschiedenis rond de aanleg van deze pas nog eens verteld wordt. Hij dankt overigens zijn naam aan de fakkels waarmee de werkplek in de avond en nacht verlicht werd. De dwangarbeiders noemden dit daarom: het brand er als in de hel: “Hellfire”. Zeer indrukwekkend weer om hier doorheen te lopen, bedenkend wat het heeft gekost om dit te realiseren. Hierna worden we met de bus naar een restaurant gebracht waar we eerst lunchen. Na de lunch stappen we bij het tegenovergelegen stationnetje op de trein voor een half uur durend ritje op dit omstreden traject en eindigen bij het stationnetje net voor de trein het houten stellage opgaat wat dient aks overbrugging langs een bergwand. Volgens onze gids is deze niet zo solide meer en vind het niet verantwoord om nog een station verder te gaan. Eenmaal uitgestapt hebben we daar nog een fotomomentje en de mogelijkheid om naar een grot te lopen welke in die tijd dienst deed als schuilplaats én als ziekenhuis, waarvoor het natuurlijk een veilige plek was. Na hier nog wat rondgewandeld te hebben worden we weer netjes naar ons hotel vervoerd en hebben de rest van de middag ter vrije besteding.

Om 19.00 uur rijdt de bus weer voor om ons naar een restaurant te brengen voor ons laatste gezamenlijke diner, want Jerry vertrekt morgen vroeg alweer richting huis. Normaal vliegt hij van Bangkok terug naar Chiang Mai waar hij woont, maar in verband met het aankomende water en lichtjes feest kon hij geen vliegticket en geen trein ticket meer krijgen. Alleen nog een bus ticket voor morgen. Dus vertrekt hij morgen ochtend al.

Wij dineren weer in zo’n mooi drijvend restaurant vlak bij de beroemde brug.

Wij reizen morgen met Toon, onze Thaise gids verder naar Bangkok voor de laatste georganiseerde excursie voordat we om 17.00 uur op de trein naar het zuiden gezet worden.

Maar daarover (over) morgen meer.

Groetjes weer,

Paul en Lia

van Chiang Mai naar Phitsanulok

Maandag 30 oktober

And off we go again!

We verlaten Chiang Mai en gaan op weg naar Phitsanulok. Maar niet voordat we nog even de Wat Prathat Doi Suthet tempel bezocht hebben. Dit schijnt een van de mooiste tempels van Thailand te zijn. Als eerste om zijn ligging boven op de berg. Deze plaats is bepaald doordat er een relikwie van bhoedda in een stoepa geplaatst zou worden, maar voor het zover was brak deze in tweeën. Het is niet toegestaan om meer dan 1 relikwie in een stoepa te plaatsen, dus wat nu? Het tweede stuk werd op de rug van een witte olifant gelegd, en de olifant begon te lopen en je raadt het al hij liep de berg op en ging op een gegeven moment liggen en begon een hoop kabaal te maken. Dit moest de plek zijn waar de relikwie moest komen te liggen. Dus werd ook hier een tempel gebouwd.

Na een bochtige weg worden we met de bus afgezet, waarna we nog een stuk omhoog moeten. Dit kan met een 309 treden tellende trap of met een lift. Eenmaal boven zien we een giga grote goudkleurige stoepa met heel veel bhoedda’s er om heen. We wandelen hier wat rond en maken de nodige foto's. Na een uurtje pikt de bus ons weer op en rijden we verder zuidwaarts. We hebben een sanitaire stop en we stoppen voor een eenvoudige lunch. Na de lunch is hey nog een ¾ uur rijden naar de volgende stop: het Sukothai National park. Ook opgenomen op de Unesco wereld erfgoed lijst. Om de tijd wat te doden krijgen we weer wat Thaise les. Nu wordt het Thaise alfabet uitgelegd en de getallen. De getallen zijn nog te snappen, maar het alfabet….hier beginnen we voorlopig maar niet aan. Het Thais is een klanken taal, dus een woord kan op verschillende manieren uitgesproken worden en daarmee steeds een andere betekenis hebben. Best wel interessant als je de uitleg er bij krijgt.

Bij het park aangekomen wordt er voor iedereen weer een fiets gehuurd en worden we in een sneltrein tempo door het park geleid. Het is vergelijkbaar met Ayutthaya, met dat verschil dat deze door oorlogen verwoest is en Sukothai door de tijd heen bewaard gebleven en overwoekerd door begroeiing en per toeval weer ontdekt.

Na dit bezoek moeten we nog een stuk van zo’n dikke 1,5 uur rijden voor we weer bij ons volgende hotel aankomen.

Wij krijgen een uur de tijd om onszelf wat op te frissen en om te kleden voor de avond, welke geheel verzorgd zal zijn. En dat hebben we geweten. Wat een ontzettend gave avond hebben we gehad.

Om 19.30 worden we bij het hotel opgehaald door 16 riksja's, begeleid door 1 politieagent op de scooter en nog een 4-tal scooters als ondersteuning. Wij rijden richting centrum Phitsanulok een hier blijkt dat onze grootste nachtmerrie waarheid gaat worden. Wij rijden naar een avondmarkt en daar staat bij een karretje een tafeltje klaar met….jawel allerlei insecten die wij mogen gaan proeven…slik!! Een aantal reisgenoten twijfelen niet en steken de eerste wormen in hun mond…oeps! En nu…? Grote meid Lia, ogen dicht en slikken. En weet je, eigenlijk valt het best wel mee. Het smaakt naar chips. Haha, hier blijft het dan wat mij betreft ook wel bij hoor.

Hierna worden we weer met de riksja’s naar een lokaal restaurant gebracht en gaan we “waterspinazie gooien” , althans 3 vrijwilligers. Er wordt door de kok waterspinazie bereid, daarna wordt deze naar een stellage gegooid waar de vrijwilliger inmiddels plaats heeft genomen en deze dient de portie op te vangen op een bord. Wat een leuk zicht!!!.

Hierna worden we weer in de riksja’s naar een ander restaurant gebracht, waar we echt gaan eten.

Wij sluiten de avond af met en korte karaoke, waarbij onze reisleider een goed karaoke zanger blijkt te zijn.

Rond half elf worden we weer keurig door de riksja’s bij ons hotel afgeleverd!

Wat hebben we weer genoten!!

Tot de volgende keer weer, groetjes

Lia en Paul.

2 dagen Chiang Mai verkennen

Zaterdag 28 en zondag 29 oktober

2 dagen Chiang Mai ontdekken.

Er staat vanmorgen een excusie op het programma. Deze brengt ons naar Sankamphaeng, een ambachtendorp net buiten Chiang Mai.

Het betreft hier een parasol fabriek, een edelstenen verwerkingsbedrijf en een zijde fabriek.

De parasolfabriek is de eerste: wat ontzetten leuk om te zien hoe deze parasolletjes met de hand gemaakt worden!

Aan het eind van de “productielijn” zitten de schilders die deze van een mooie tekening voorzien.

Jerry had ons er al op geattendeerd dat deze ook schilderingen op privé objecten kunnen maken en wij dus iets mee konden nemen als we dat willen. Op 5 minuten tijd maken ze de mooiste creaties!

Als iedereen hier voorzien is, gaan we naar het tweede bedrijf: het edelstenen verwerkings bedrijf.

Dit is gelijk een andere wereld, als we aankomen worden we opgewacht door (hoe toevallig) een 10-tal nederlands sprekende Thaise dames en heren. Zij volgen je op gepaste afstand (1 meter hooguit) en al ze maar denken dat ze van dienst kunnen zijn staan er minstens 2 achter je. Wij vinden het opdringerig, de Thai verlenen op zo’n moment service vinden ze.

Na hier wat rond gestruind te hebben, worden we naar de 3de plaats gebracht: de zijde fabriek.

Het is heel interessant om te zien hoe dit proces in zijn werk gaat. Van eitje tot zijdedraad. De foto’s voor zich.

Hierna hebben we een aantal uren ter vrije besteding tot 15.00 uur. Dan worden we weer door de taxi vrachtwagentjes opgehaald en naar een Thaise massage salon gebracht voor een 2 uur durende Thaise massage. Daar worden we even grondig onderhanden genomen om alle “zit” spieren weer wat soepeltjes te maken..hahaha...l Dit was wel even nodig want het waren best wel vermoeiende dagen. Daarna worden we door de taxi's “gedropt” bij de avond bazaar. De naam zegt het al een grote avond markt met heel veel kraampjes met kitsch, maar ook wel ambachtelijk mooie dingen.

We struinen deze markt wat af, zoeken een leuk tentje om wat te eten en drinken. Hierna weer terug richting hotel.

De zondag begint al weer op tijd, om 08.30 worden we weer opgehaald voor een fietstocht door de natuur rondom Chiang Mai. Heel anders dan die in Bangkok, maar daarom niet minder, we fietsen langs een oud lepra opvang huis, de rijstvelden. Lunchen bij een lokaal restaurantje (niet meer dan een paar palen met een golfplaten dak). En als laatste langs de ruïne van de oude stad Chiang Mai.

Wij hebben prachtig weer, in tegenstelling tot de meldingen die we hier via Facebook te horen krijgen, dat alles hier overstroomd zou zijn, hebben wij geen druppel regen gezien.

Na dit mooie avontuur worden we weer terug naar ons hotel gebracht voor een paar rustige uurtjes.

Om 17.30 uur rijdt de taxi weer voor om ons naar het oude centrum te brengen voor de “walking street”. Dit is een avondmarkt die alleen op zondag is en waar je ook weer van alles en nog wat aan kunt schaffen voor echt belachelijk lage prijzen.

We struinen hier een paar uurtjes rond, eten een hapje en nemen nog een afzakkertje op een terras en nemen weer een taxi terug naar het hotel.

Morgen hebben we weer een lange reisdag, dus de wake-up call is om 06.00 uur, koffers om 07.00 uur op de gang en vertrekken om 08.30 uur.

Dus we gaan nu lekker slapen.

Groetjes en tot de volgende keer weer!

Paul en Lia.

Van Chiang Rai naar Chiang Mai

Vrijdag 27 oktober

Vandaag zijn we zo'n 50 jaar terug in de tijd geweest. Iedereen zal zich nu afvragen hoe we dat voor elkaar gekregen hebben. Nou eigenlijk heel eenvoudig: we zijn met onze gidsen voor 3 uurtjes de grens overgestoken en hebben het plaatsje Tachilek in Birma (Myanmar) bezocht. Wat een cultuurshock!!! Echt 50 jaar terug in de tijd. Wat een armoede is er dan nog op de wereld, en vo!gens onze gids Jerry is het als je 10 kilometer van de grens af bent nog erger.

We bezoeken hier eerst de lokale markt. Zie de foto’s voor de details. Hier wil je echt je kippetje voor vanavond niet halen!

Daarna worden we met onze tuktuk taxi naar een dorpje gereden. Gewoon om een indruk te krijgen hie de mensen hier wonen. We bezoeken wederom een tempel annex weeshuis voor jongens. Als de mensen niet meer voor hun kinderen kunnen zorgen worden deze naar een klooster gebracht zodat ze in elk geval een slaapplaats, eten en onderwijs krijgen. Hier blijven ze door de regel totdat ze volwassen zijn en op eigen benen kunnen staan.

Jerry had ons er een week geleden of zo al op geattendeerd dat we een moeder met 7 kinderen zouden bezoeken en gevraagd of we de kleine zeepjes enz.die je in een hotel krijgt op wilden sparen, en eventuele kledingstukken waarvan wij zeggen, ik gooi het weg mee wilden nemen. Zij zijn er ontzettend blij mee. Dus de hele bus had tasjes bij met van alles en nog wat voor hen. De moeder gaf een demonstratie hoe zij hun make up verzorgen als tegen prestatie.

Een van de medereizigers had de zakjes thee, suiker en nescafe meegenomen vanuit het hotel. En het wordt je dan des te duideljjker dat deze mensen geen luxe kennen, want een van de kinderen pakte het staafje nescafe en gooide het droog achter zijn kiezen. Dacht dat het snoep was.

Daarna bezoeken we nog een nonnen klooster, waar we een 10 minuten durende meditatie doen, voorgegaan door een 5-tal vrij jonge nonnen, die hier overigens om dezelfde reden zitten als de jonge monniken (novices).

Na dit alles worden we door de tuktuk taxi’s weer naar de grens gebracht, we lopen de grens over en stappen weer in onze bus. Deze brengt ons naar een restaurant voor de lunch en daarna brengen we een bezoek aan de Wat Rongkhun, ofwel de witte tempel. De naam zegt het al deze tempel is (bijna) helemaal wit. Het bijna staat hier voor spiegel mozaïek. De ontwerper van deze tempel heeft zich laten inspireren door Gaudi, wat betekent dat er veel mozaïek in deze tempel verwerkt is, maar alleen van spiegelglas. Hij heeft ook wel wat rariteiten erin verwerkt waardoor het voor de Thais niet als een echte tempel aanvoelt.

Na dit bezoek is het nog een 2,5 uur bussen voor we in Chiang Mai arriveren. Hier zullen we de komende 3 nachten verblijven.

Tot de volgende keer maar weer!

Groetjes,

Lia en Paul

van Phrae naar Chiang Rai

Donderdag 26 oktober

Van Prae naar Chiang Rai

De crematie van koning Bhumibol!

Deze dag zal zeker de geschiedenisboeken ingaan. Zo goed als heel Thailand ligt stil. Zeker vanaf 14.30 uur vanmiddag. Alle Thais zijn in het zwart gekleed. Wel mooi om die eensgezindheid te zien, zeker als het om de overleden koning gaat. De ceremonie is vanochtend om 06.00 uur begonnen en zal zeker tot in de nacht duren. Om 06.00 uur is zijn lichaam uit het Grand Palace gehaald. Dan zal er nog een tour door de stad zijn. Wat er daarna nog allemaal gebeurt weten wij nu nog niet, maar zal zeker in de loop van de dag duidelijk worden. De werkelijke crematie zal vanavond om 21.30 pas zijn.

Maar even terug naar de orde van de dag, wij rijden per slot van rekening wel met een bus vol Hollandse toeristen door het land.

Na het ontbijt rijden we weer verder en stoppen na een kwartiertje bij een familiebedrijfje, wat patent heeft op de manier waarop ze “Indigo blauwe” kleurstof maken zonder toevoeging van chemische hulpmiddelen. Dit gaat heel simpel door middel van de indigo struik in water te dompelen en deze daar zo lang in te laten liggen tot deze gaat kleuren (rotten), dan wordt er kalk toegevoegd en door het steeds mengen van dit water met kalk ontstaat er een blauwe pasta. Hiermee wordt witte stof, welke eventueel van te voren met was bestempeld is (batikken) op kleur gebracht, gedroogd en verder verwerkt tot bijvoorbeeld een kledingstuk.

Na dit bezoek gaan we naar de “Gouden Driehoek”. Iemand enig idee wat dit is?? Inderdaad het drie landen punt tussen Thailand-Myanmar (het vroegere Birma) en Laos. Maar je vraagt je dan nog steeds af waar dat goud vandaan komt, er wordt hier zeker geen echt goud gevonden. Deze naam kreeg dit punt omdat het door de natuurlijke grensafscheiding van de Mekong rivier een prachtige plek is voor smokkelaars. En wat werd er dan gesmokkeld? In Birma werd vroeger heel veel opium geteeld, en opium werd al heel snel “ Het zwarte goud” genoemd, en de grens met Thailand en Laos op dit punt over gesmokkeld.

Wij gaan vandaag een boottocht op deze Mekong rivier maken, een klein stukje maar om ons een idee te geven hoe het er uit ziet en wat er aan elke oever gebeurt op dit moment. Op de oevers van Myanmar en Laos verschijnen namelijk de laatste tijd veel casino's, in Thailand mag niet gegokt worden, dus lossen de buurlanden het zo voor ze op. Eigenlijk heel jammer want het gaat ten koste van de mooie natuur. In Laos is zelfs door China een heel groot stuk grond gepacht hier om casino’s te bouwen

Na dat tochtje van een half uur gaan we weer de bus in voor onze laatste bezienswaardigheid van vandaag, een bezoek aan de Paduang stam, ofwel Langnek (giraffe) vrouwen.

Deze stam is 30 jaar geleden uit het toenmalige Birma gevlucht voor oorlogsgeweld. Zij hebben van de Thaise regering een stuk grond toegewezen gekregen, waar ze zichzelf moeten zien te bedruipen.

Dit doen ze o.a. door de toeristen toe te laten in hun dorp, en spullen te verkopen die ze zelf maken. Overigens worden ze wel “langnekken” genoemd, maar dat is niet helemaal terecht. Eigenlijk moeten ze “laaghangende schouders” genoemd worden, want de ringen die ze om hun nek dragen maakt niet hun nek langer, maar drukt hun schouders naar beneden, waardoor hun nek langer lijkt. Maar dat is dus niet zo. De regering heeft deze gemeenschap ook een aantal zonenergie cellen cadeau gedaan, en schotels en TV's. Iemand een idee waarvoor???

Doodeenvoudig eigenlijk: dit is om de geboortebeperking een handje te helpen, zodat er niet al te veel baby’s in het dorp geboren zullen worden.

Na dit bezoek gaan we naar Chiang Rai, waar we eerst dineren in een restaurant waarvoor we van te voren op moesten geven of we Thais of Europees wilden eten.

Hollanders als we zijn kozen wij natuurlijk voor Europees. Wat schetst onze verbazing: de ontvangst snack is een bord met daarop een paar bitterballen…hahaha…inderdaad, en stokbrood met knoflookboter en kroepoek. Daarna tomatensoep, en als hoofdgerecht: schnitzel met friet en mayonaise en een schaaltje sla. Hilariteit alom natuurlijk. Hoe krijgen ze het gevonden.

Wij sluiten deze maaltijd af met een grand dessert. Al met al een verrassende maaltijd!!

Daarna richting hotel in Chiang Rai voor 1 nacht.

Tot de volgende keer weer,

Groetjes

Lia en Paul